مالزی با توجه به قدمت خود، تاریخ غنی ای دارد که تحت تاثیر مهاجران و ساکنان بومی بوده است. سلسله پادشاهی مالاکا در قرن پانزدهم بیشتر مالزی امروزه را به دست گرفت و اسلام را به این منطقه آورد. مالایی و انگلیسی رایج ترین زبان های مالزی هستند. انگلیسی زبان رسمی ارتباطات است و بیشتر افراد محلی دو زبانه هستند. اسلام دین رسمی این کشور است اما تنوع مذهبی در این کشور دیده می شود. مسلمانان، هندوها، بودایی ها، مسیحیان و پیروان ادیان بومی چین در این کشور در کنار هم زندگی مسالمت آمیزی دارند. مردم به نژاد و مذهب و فرهنگ یکدیگر احترام می گذارند. تأکید زیادی بر خانواده و عزت نفس دارند. شهروندان مالزی انسانهایی آرام  هستند و معمولا در ملاعام با صدای بلند مشاجره و دعوا نمیکنند. بسیاری از مالزیایی ها نام خانوادگی ندارند. آنها اغلب از نام پدر خود به عنوان نام خانوادگی استفاده می کنند. غذا خوردن در رستوران‌ها و غذاخوری ها در این کشور یک فرهنگ محسوب می‌شود. غالبا مالایی‌ها بیرون از خانه غذا را میل می‌کنند. پوشش سنتی در مراسم رسمی خیلی الزامی است. این تشریفات بویژه در کاخ سلاطین مالزی بشدت رعایت میشود. تنوع لباس سنتی مردم مالزی زیاد است و معمولا برای هر مراسمی لباس مخصوصی وجود دارد. رنگ زرد مختص پادشاه مالزی است و در مراسم رسمی فقط پادشاه لباس زرد رنگ میپوشد. پادشاه هرایالت رنگ مخصوص خود را دارد.